19 Kasım 2008 tarihli Türk gazetelerinde „GENAR’dan ezber bozan Güneydoğu araştırması“ başlıkli bir haber yayınlandı.
Sözkonusu haberin girişi şöyle başlıyor; „İHH İnsani Yardım Vakfı’nın GENAR Araştırma şirketine yaptırdığı Güneydoğu sorunuyla ilgili ankette ezber bozan sonuçlar ortaya çıktı. 24 ilde 3 bin 782 kişi üzerinde yapılan ankete göre; Doğu ve Güneydoğu’da en sevilen lider yüzde 20,1’lik oranla Başbakan Recep Tayyip Erdoğan.“
Habere göre İHH İnsani Yardım Vakfı’nın GENAR Araştırma şirketine yaptırdığı Güneydoğu sorunuyla ilgili anketin danışmanlığını Gazeteci-yazar Ali Bulaç ve Bilgi Üniversitesi Öğretim Üyesi Ferhat Kentel yapmış, raporu ise siyaset sosyoloğu Tevfik Göksu, İhsan Aktaş ve sosyolog Mustafa Şen’den oluşan bir komisyon hazırlamış.
Anketi ilginç kılan, sonuçlarından daha çok, danışmanların kimliği.
Gazeteci-Yazar Ali Bulaç, Milli Görüş geleneğinden gelen ve AKP iktidarı ile Fetullah Gülen cemaati arasında köprü rolünü oynayan bir Kürt.
Ferhat Kentel ise, sol yelpazede yeralan, Türkiye’deki toplumsal yapıyı bilimsel olarak inceleyen ve sorgulayan solcu bir akademisyen.
Farklı kökenlerden gelen ve karşıt kutuplarda yeralan bu iki ismin danışmanlığında yapılan bu araştırmanın sonuçları da bir o kadar ilginç…
Araştırma Gaziantep, Diyarbakır, Ş.Urfa, Erzurum, Malatya, Van, Mardin, Adıyaman, Batman, Ağrı, Şırnak, Muş, Siirt, Bingöl, Hakkari, Kars, Tunceli’de 2 bin 512; İstanbul, İzmir, Ankara, Mersin, Adana, Bursa ve Antalya’da 1270 kişi olmak üzere toplam 3 bin 782 kişi üzerinde yapılmış. Kürdistan‘daki 17 il de yaşayanlar ile diğer 7 il de yaşayan Kürtler ayrı ayrı değerlendirmeye tabi tutulmuş.
Bölgenin en önemli sorunu olarak, deneklerin yüzde 55’i işsizlik, 23,6’sı yolsuzluk, 2,4’ü Kürt kimliğinin inkarı, 1,9’u ise etnik ayrımcılık olduğunu belirtmiş.
Kürtçe kursların açılmasını isteyenlerin orani yüzde 22,2, meslek kursu açılmasını isteyenlerin oranı ise yüzde 75,8 olarak veriliyor.
Araştırmanın en ilginç sonuçlarından birisi ise, bölgede en beğenilen siyasilerin kimliği oluşturuyor.
Buna göre, Kürdistan’ın 17 ilinde araştırmaya katılanların yüzde 20,1’i Başbakan Erdoğan’ı, yüzde 9,9’u Cumhurbaşkanı Gül’ü, yüzde 4,1’i Turgut Özal’ı, yüzde 2,7’si Ahmet Türk’ü, yüzde 1,8’i Atatürk’ü, yüzde 1,6’sı Osman Baydemir’i, yüzde 1,5’i Bülent Arınç’ı, yüzde 1’i Deniz Baykal’ı sevdiğini belirtmiş. Abdullah Öcalan’ı sevenlerin oranı ise sadece 0,4.
Birincisi, Türkiye gibi yoksulluğun ve yolsuzluğun yoğun bir şekilde yaşandığı bir ülkede, ikinci sınıf muamelesi gören Kürtlerin yoksulluk ve yolsuzluktan yakınması, bunları önemli sorun olarak belirtmiş olmalarında yadırganacak bir yan yok. Ancak araştırma sonucunna göre Kürt kimliğinin inkarını ve etnik ayırımcılığı sorun olarak görmeyişleri doğru değil. Çünkü Kürtlerin bir dönem önceki yerel ve 22 Temmuz genel seçimlerindeki tercihleri dikkate alınırsa, önemli bir kesimin kimlik sorununu daha önemli gördüğünü söyleyebiliriz.
Buradan hareketle sözkonusu araştırmanın gerçekleri yansıtmadığı, ortaya çıkan bu hatalı sonucun ise, araştırmayı yaptıranların istemleri esas alınarak, deneklerin yanlış yönlendirilmesinden kaynaklandığıdır.
Eğer sonuçlar doğruysa ve sonradan değiştirilmediyse aynı çelişki, bölgede en çok sevilen siyasi şahsiyetler konusunda da karşımıza çıkmaktadır.
Kürtlerin, Erdoğan gibi Kürt olmayan Türk politikacılarını sevmeleri doğaldır ve nedensiz de değildir. Eğer hala Erdoğan’a karşı bir sevgi duyuyorlarsa, onun başbakan olmasından ziyade, kemalist devletle sorunluymuş gibi görünen Erdoğan ile ortak bir paydaya sahip olduklarını düşünmelerindendir.
Bu bölümle ilgili komik ve bir o kadar da gerçeklerden uzak olan bir sonuç ise, araştırmanın Ahmet Türk ve Osman Baydemir’in Abdullah Öcalan’dan daha fazla sevildiklerini yansıtmış olmasıdır.
Abdullah Öcalan’ın bir işaretiyle ve onayıyla Diyarbakır’a Belediye Başkanı seçilen Baydemir ile DTP’ye Başkan olan Ahmet Türk’ün Kürtler tarafından Öcalan’dan daha fazla sevildiğini söylemek için, cahil değil, aptal olmak gerekir. Bunu ise, ne Ali Bulaç’a ne de Ferhat Kentel’e yakıştırabiliyorum.
Bir Kürt olarak, eğer bu üç Kürt arasında tercih yapma durumunda kalırsam, herşeye rağmen Ahmet Türk veya Osman Baydemir’i Abdullah Öcalan‘a tercih ederim, ancak Kürtlerin çoğunluğunun benim gibi düşünmediğini de bilen tek kişi ben değilim…
20 Kasım 2008