Sevgili okuyucu Kürd kardeşlerim, insan topluluklarının herhangi bir alanında bir gelişme, olumlu veya olumsuz baş gösterdiğinde, toplumların günlük gündemi haline gelir. Eğer meydanda gelişen olay ve olayların sahipleri varsa artık herkes onlardan bahseder. Mesela Türkiye’nin her günkü gündemi Ak Parti ve onun hem Genel Başkanı ve hem de TC’nin Reisicumhuru olan Recep Tayyip Erdoğan’ın üzerinedir.
Her gün bütün Türk medyasının gündeminde AK Parti, tek lider Erdoğan vardır. Çünkü meydanda o var, o konuşur, her şey için o emir verir ve verdiği emri de ne pahasına olursa olsun yerine getirmeye çalışır. Yani adam insan-kıyımında bir Hitler, onun hocası Mustafa Kemal. Erzurumlu hanım boşuna dememişti “Mustafa Kemal, Recep Tayyip Erdoğan’ın… bile olamaz”. Din bazında ise adam Halife Osman’ı
çoktan aşmış. Adam hem Şeytan’a ters pabuç giydirmekte, devletin bütün kilit noktalarına kendi akraba ve xulamlarını yerleştirmekte ve hem de zavallı cahil, yobaz, ırkçı kesimin nabzına göre şerbet dağıtmasını çok iyi bilmekte ve bu konudaki hatipliğine de diyecek yok. Sesi gür, boyu-posu iki asıl Türk’ten daha uzun, bir de Kasımpaşa külhanbeyliği var ki demeyin gitsin. İşte bütün Türkiye toplumu her gün onu meydanda görür, kimi onu sert bombardıman eleştiriye tabi tutarken, kimileri de
övüp göklere çıkarıyor, bir gece de yedi kat gök üstüne çıkarıp Tanrı ile görüşen Mekkeli Muhammed olarak görüyor. Kısacası Türkiye’de herkes meydanda AK Partiyi ve onun lideri, hem de Cumhur’un reisi olan Recep Tayyip Erdoğan’ı görür, onu konuşur. Yani Türkiye’de her gün gündem o reis, bazen de haramzade Kemo ve Bahçeli.
Sevgili okuyucular bunları niçin size yazıyorum? Elbet bunun bir sebebi olmalı. Sebep şu: Hani 1977’de meydana çıkan, zavallı halkımıza: “Birleşik Büyük Sosyalist Kürdistan” diyen PKK’nın çıkış gününden günümüze kadar, her gün dört parçadaki halkımızın biricik gündemi olmuştur. Yani bizim Kürdistan meydanında hep PKK görüldüğü için, biz de sık sık PKK’yı gündemimize koyup ondan bahsediyoruz. Çünkü meydanda, göz önünde o var. Hem de yüksek koca bir dağın üstünde, onu herkes durbîn (dürbün) ile görüyor. Ben Sydney’de bile görüyorum.
Evet dostlar, PKK çıkarken, onun lideri Abdullah Öcalan, bütün tayfasına, yani onu halkımıza Tanrı diye tanıtan mürit kişilerine: “Önce iç düşmanı temizleyeceksiniz” diyerek binlerce beyin insanımızın şehit olmasına, küçük aşiretleri büyük aşiretlere karşı tepki temelinde örgütlemesine, ondan önce kurulan bütün Kürd yurtsever Parti
ve kurumların tasfiyesine, onlardan çok kişinin öldürmesine, yüz bine yakın yeni bir Hamidiye Alaylarının (koruyucular) kurulmasına, koca bir coğrafyanın tahrip olmasına, dört bin köyün yerle bir edilmesine, Kuzey Kürdistan’ın yarı nüfusunun göçüne, yüz bine yakın insanımızın şehit olmasına sebep olan bu parti, 15 Ağustos 1984’te bu acılara sebep olan günü, her yıl zafer yılı olarak zavallı bir kesim halkımıza kutlatmaktadır.
Sevgili Kürd kardeşlerim, PKK’nın savaş yeri Kuzey Kürdistan olmasına rağmen, o zaman zaman zalim Türk devletinin bir askeri karakoluna saldırmasında ve zoru görüp kaçmasında hiç bir zaman Ağrı, Cudi, Sipan, Nemrut ve Munzur’a doğru değil, hep Güney Kürdistan dağlarına, özelikle de Kandil’e kaçmış, zalim ve barbar devleti arkasına sürükleyerek, o parçanın bugüne kadar 104 köyün yok olmasına, 40 kilometre kadar ana toprağımızın işgalına, onlarca barbar Türk’ün askeri üssün kurulmasına, ayrıca bırakujiye, yani binlerce genç Gerilla ve Peşmergelerin şehit olmasına sebep olmuş ve son olarak da Güneybatı Kürdistan’ın Efrin gibi cennet bir şehrimizi ve yine o parçanın diğer birkaç köy ve kasabasını zalim Türk’ün işgaline
sunmasına rağmen, hâlâ zaferden bahsediyor.
Sevgili kardeşlerim bakın 8 Ağustos 2020 Rojeva Kürdistan sitesinde yayınlanan Cemil Bayık’ın bir demeci var, ki bayağı uzun bir demeç. O demeçte Cemil Bayık aynen şunu söylüyor: “36 yıl Kürd halkı ne kazanmışsa, 15 Ağustos hamlesi sayesinde kazanmıştır. 15 Ağustos hamlesinin rüzgârı Ortadoğu’daki tüm halklara umut olmuştur” diyor ve ardından sözü KDP’ye getirip, KDP’yi tehdit edercesine “KDP köylüleri PKK’ya karşı koruyucu yapmaya çalışıyor” demekte ve yine bırakujiye
zemin hazırlamaktadır. Aynı dağın bir diğer kahramanı Murat Karayılan ise, aynı sitede, konuyla ilgili bir söyleşide şunu söylüyor: “36 yıl dönümü 15 Ağustos Kürd halkının varlığı ve özgürlük mücadelesinde tarihi bir adımdır. (Ülkenin yıkılış tarihi) 15 Ağustos atılımını direniş bayramı olarak adlandırıyoruz. Bu atılım nasıl bir direniş
devrimine dönüştü? 15 Ağustos diriliş bayramının 36 yıl dönümünü tüm halkımıza, bölge halklarına, tüm yoldaşlara ve çalışanlara kutluyorum. 15 Ağustos atılımını halkımız diriliş bayramı olarak karşılıyor. Gerçekten de böyledir” diyor Murat Karayılan. Doğrusu bu kadar palavraya da “Pes” dememek elde değil. Yahu diriliş sizde de mi başladı? Kürd tarihi sizin ülkeyi yıkan 15 Ağustos atılımıyla mı yazıldı? Kürdistan’ın dört parçasının hangi parçasında bir dönümlük Kürd yurdunu özgürleştirdiniz? 1806 da Baban Miri Abdülrahman Paşa yenildi, ama o topraklarda hep Kürd halkı yaşadı. 1847 de Bedirxan yenildi, Botan’da Kürd halkı yaşadı, hep kendi ana dilini konuştu, örf ve adetleriyle birlikte. 1880’de Şêx Ubeydullah yine aynı. 1921-22 Koçkiri, yine hep Kürd kaldı. 1925 Şêx Seid, 1927-32 arası Ağrı, Zilan’da yenilgi oldu, ama bütün köyler yerinde kaldı, on bin yıllık dil hiç değişmedi oralarda. 1937-38 Dersim yenildi yine Dersim’in bütün köyleri, Dimilki ile Kurmanc saf ve temiz kaldı, tüm örf ve adetleriyle birlikte, şimdi kaç köy kalmış? Söyler misiniz sayın beyler, Kürd halkının dirilişi nasıl sizin 15 Ağustos 1984’te başladı? Kürdistan’ın neresini özgürleştirdiniz? Yıkımdan başka bu zavallı halka ne verdiniz ne armağan ettiniz? Yüzyıllardan beri devletsiz yaşayan halkımız, yasaklanan güzel dilimiz bugün bile 817-806 (Wikipediya) sözcükle 176 dünya dillerinin içinde dokuzuncu sırada
iken, siz bu dili de Kuzey parçada yok ettiniz. Toruna, dedeye, neneye, “Heval” dedirttiniz. Büyüğe saygıyı, ihtiramı yok ettiniz. Sevgiyi ihanet sayıp, evliliği gençlere yasakladınız, ki düşmanlarda zaten bunu istiyordu. İlginçtir, torunum yaşındaki yeğenim, sizi eleştireni düşman sayıyor. Siz, sizin yanlışlarınızı söyleyenleri düşman, ajan, hain ilan ediyorsunuz. Lütfen söyleyin siz bu zavallı halka ne verdiniz? Kardeşi bile kardeşe düşman ettiniz. Kısacası bu kadarına da pes doğrusu
Sevgili kardeşlerim, burada bir gerçeğin altını çizmek istiyorum. Yukarıda isimlerinden bahsettiğim tüm Kurd Ulusal Direnişlerinin ömrü, “PKK’nın 36 yıllık direniş” dedikleri kadar uzun olmadığı doğru. Ama şu gerçeği de unutmamak lazım. PKK’nın “Diriliş” dediği eyleme başladığı 1984 tarih ile 1806’dan-1950’lere kadar dünyanın durumunu da hesaba katmak gerek. Çünkü o yıllarda çeşitli ülkeler arasındaki (Osmanlı Rus, Osmanlı Yunan ve diğer ülkeler arası) savaşlar ve sonra
iki cihan savaşı, şehit düşen milyonlar, harabe ve viraneye dönüşen köyler, kasabalar, şehirler, yorgun düşen ülkelerin geride kalan kişileri ve yönetici kesim, uluslararası iletişim, medya, teknolojideki bugünkü yeni icatlar, Avrupa, Amerika, Avustralya, Kanada’da üç beş insanımız bile yoktu ki milyonlarca dolar para
toplasın, o direniş hareketlerine göndersin. Kürd lobisi ise hiç yoktu. Ayrıca onlara silah verecek, yardım yapacak hiçbir ülke de bulunmuyordu. Alman istihbarat kurumunun tespitine göre PKK 2019, yani geçen sene Almanya’da 16 milyon Euro yardım toplamış, ki bu parayla hem düşmandan silah alıyor, hem de üçüyle dost. Buna rağmen özgür bir karış Kuzey Kürdistan toprağı yok, o parça bir bütün işgal edilmiş, bütün dağ ve tepelerimizin doruk noktasında askeri üsler kurulmuş,
oralarda top, tank, helikopterler üssü ve geceyi gündüze çeviren radar ve projektörlerle donatılmıştır. Oysa geçmiş direnişlerinde ne böylesine bir durum vardı ve ne de milyonlar dolu bir bütçeleri. Ayrıca yardım edecek bir dostları bile yoktu. Bu nedenle çok kısa bir zamanda yenildiler, ama hep anayurtlarında yaşadılar; evlerinde, yaşadıkları ana topraklarında, barındıkları evin içinde hiçbir zaman
Türkçe, Arapça ve Farsça’yı konuşmadılar. Ya kahraman, cengawer PKK’lılar?????
Evet sayın okuyucu Kürd kardeşlerim, konuyu 17-11-1993’te Türkçe PKK için destanımsı öğüt dörtlükleri anlamına gelen, ana dilim Kürdçe ile yazdığım uzun bir şiirimle yazıya son vereyım. Saygılar.
rizacolpan@gmail.com
Destana Çarînên Şîretan, Ji bo PKK
Lo lo birano, ev şaşî bes e
Çî yê dest we da çekûç û das e?
Şer ne lîztik e, ne jî reqas e
Ji bona pirsa Kurd û Kurdistan
Xwe ji şaşîyan hûn zû felatkin
Ala kesk û sor, zer, sipî rakin
Kesên ne wek we, caş êlan nekin
Ev kar ne qenc e, ji bo Kurdistan
Welat vala bû, mirov namînin
Ma çira hûn vê rewşê nabînin?
Erd û warên Kurd bêkes dimînin
Bê mirov dibe, welat Kurdistan
Mîlyon revîyan, gîşt çûn Rojava
Ji min ra bêjin çend kes man şuva?
Bi vî rengî va kar naçe rêva
Ew rêya doza Kurd û Kurdistan
Hûn çek dikşînin zarok û jinan
Nabînin Hîkmet, Kamûran Înan
Wekî bêhişan, har, hov û dînan
Dikujin kûr-keçên Kurd, Kurdistan
Ma hûn nabînin hin xayîn, caşan
Hûn dibên “Em in leheng û rêşan”
Kesîb, rebenan dikin pêrîşan
Ev kar ne baş e, bo Kurd, Kurdistan
Divê dara jehr bin da jêbibe
Ku ew aj nede, sibe, dusibe
Vî karî bikin, ku gel jî şabe
Ew gelê me yê Kurd û Kurdistan
Hûn dibên “Çêley mar bê jehr nabe”
Ma mirov mar e, ser ling ranabe?
Ev vac bê hîm e, pê bawer nabe
Karê wer nekin ji bo Kurdistan
Ew segên gundan, xeşîm, nezan in
Lîztokên dijmin, kedxwar, dizan in
Birçî, tazîne, tiştek nizanin
Ji xwe bîhrnekin, bo Kurd, Kurdistan
Bûne parêzkar, ji bo gezek nan
Reben, kesîb in, şivan û gavan
Ew ne zanyar in, ne jî xwendevan
Ji xwe bîhrnekin, bo Kurd, Kurdistan
Kesên ku wek we gelşan nanêrin
Hûn dibên “Xayîn” cezan dibirin
Poz bilind bûne, bilind difirin
Ev jî ne rind e, bo Kurd, Kurdistan
We gelek kesên bê guneh kuştin
Li paş va gîrî, şîn, şîwan hîştin
Kesên rexnegir, we qet nehîştin
Kuştin ew lawên, Kurd û Kurdistan
Hûn dibên “Tenê em in û em in”
Bawerbin eva, demcam û xem in
Hûn ne derya ne, lê ne jî çem in
Çend dilop avin, hûn li Kurdistan
Çavên xwe vekin, dor xwe mêze kin
Yar û neyaran, ji hev cuda kin
Wî navê ne baş, li ser xwe rakin
Ji bo xwatirê Kurd û Kurdistan
Cîhan ji we ra “Terorîst” dibe
Her dem û her gav, êvar û sibê
Lê dilê dostan, qet wisa nabê
Ji bo xwatirê, Kurd û Kurdistan
Lê divê hûn jî xwe serast bikin
Lezkin vî navî, li ser xwe rakin
Hêzan bikin yek, dilê gel şakin
Ku rizgar bibe, Kurd û Kurdistan
Ji bo vî karî gavan bavêjin
Ji gelê xwe ra çêran nebêjin
Nekujin biran, xwînê nerjînin
Ji bo xwatirê, Kurd û Kurdistan
Hûn bi serê xwe şer tevger nekin
Bi vê vacê va qet tiştek nakin
Bar pirr giran e, tenê ranakin
Bawer bin ji bo doza Kurdistan
Hûn bibin yek can, tev hemû hêzan
Tev kesên zana, tev kesên rêzan
Tev mêr û xortan, tev bûk û qîzan
Ku rizgar bibe, dayka Kurdistan
Bawer bin derman, havil ev tişt e
Biran ra bira, bibin firîşte
Li dijmin xînin, hûn tîr û xişt e
Ku felat bibe Kurd û Kurdistan
Giramî bidim ramanên cüda
Nebên “Em rast in, her tişt di cîh da”
Şaşî jî hene, jîn û jîyan da
Ji xwe bîhrnekin, ji bo Kurdistan
Bînin bîhra xwe, yek dengî çi bû
Hilşîya nema, tevda xirab bû
Meydana Sor da, Lenîn ranebû
Ev bibe mînak, ji bo Kurdistan
Bi zorê kesek nabe Komînîst
Ew karê zorban, cîhanê bihîst
Dît, xwe guhartin, kesên têgîhîşt
Hûn jî bibînin, ji bo Kurdistan
Gelê Kurd çawa bibe Komînîst?
Çito ji bîhrke, dojeh û bihişt?
Bibînin hûn vî, nebin egoist
Ji bona gelê Kurd û Kurdistan
Ma gelo çito sazbe ew rejim
Ji bîhrbe Allah, wallahî lazîm
Ku nimêj nekin, Al, Mem û Kazim
Lê ew mizgeftên Kurd û Kurdistan???
Hûn qet nabînin, wan şêx û melan
Seîd û Axan, olperest belan
Çanda feodal, a hezar salan
Li wî welatê, nav jî Kurdistan
Di zanîngêh da xort têne kuştin
Bo rojî, nimêj, we jî bihîstin
Bawerîya gel ra naye leyîztin
Ji xwe bîhrnekin, bo Kurd, Kurdistan
Ev kar pirr zor e, demê dixwaze
Karê perwerde, him jî nemaze
Gelê Kurd oldar, evî naxwaze
Ev a rastîya, gelê Kurdistan
Ev gel dixwaze, olqên bindestî
Ku parçe bike, bibe serbestî
Kêrê goşt birrî, xwe daye hestî
Bo vî kar bikin hûn li Kurdistan
Gelê we şivan, cotkar, rêçber e
Bê dezgeh dewlet, her derbedar e
Di bin zilmê da, maye bêçare
Vî ya bibînin, ji bo Kurdistan
Bawer’ya olî, nav gelê me da
Her roj gurr dibe, di malên me da
Him li ber çavên, cîhan û we da
Bibînin evî, bo Kurd, Kurdistan
Nav gel da zêde dibin tarîqet
Ev a rastîye, ev e heqîqet
Gel dîn gêj bûye, tune marifet
Ev e rastîya Kurd û Kurdistan
Yek deng, yek partî, êdî qet nabe
Lenîn zû mir çû, li cîh ranebe
Li bin zilmê da, kesek şanabe
Evî bîhrnekin, bo Kurd, Kurdistan
Lê divê her dem rûbarî hebe
Ku mirov pêşva here û fêrbe
Jîyan du alî, yek alî nabe
Fêrbin kekên min, ji bo Kurdistan
Pirr dengî xweş e, pirr rengî xweş e
Yek deng û yek reng, ne qenc û baş e
Her rengek bi xwe, neqiş, neqiş e
Dê bixemilîne Kurd û Kurdistan
Rewşa Kurdistan bînin ber çavan
Ji bo wê rewşê qenc bavên gavan
Ku hûn dilşa kin dayîk û bavan
Ew bav û dayîkên Kurd û Kurdistan
Ku hezar sal in, ew şêr bindest in
Reben, pêrîşan, kesîb berdest in
Li ser wan rovî, çeqel serdest in
Dişêlînin ew Kurd û Kurdistan
Malzeman nedin dewleta Romê
Qet bawer nekin Tahran û Şamê
Dijmin, dijmin e, ew nayên ramê
Ji bona gelê Kurd û Kurdistan
Vana hesab kin, kûr, hûr mêze kin
Dîrokê vekin, bi qencî sekin
Çar har nabin dost, bi min bawer kin
Ew in neyarê, Kurd û Kurdistan
Wana parçe kir erdên Kurdistan
Ew erd ji me ra kirin goristan
Şewitandin delx, dar û daristan
Tevda kirin pag, Kurd û Kurdistan
Dev ji şîyarên bê sûd zû berdin
Dostan ra nebên “Hûn caş, namerd in”
Ew birakujî nebe carek din
Nebin neyarên Kurd û Kurdistan
Dijmin’j karê we sûdê distînin
Hêzên Kurdwarî, jar, sist dixînin
Ji Dêrsim, Pîran dersan bistînin
Bo felatbûna Kurd û Kurdistan
Ji ber ku ew hêz, hevra yar nebûn
Li hember dijmin, tenê man têk çûn
Ji bo vê yekê, bû xewn Serxwebûn
Ew serxwebûna Kurd û Kurdistan
Bi hiş kar bikin, hûn bibin rêzan
Zora me naçe hin gelek hêzan
Ji we ra dibê Kurdekî hozan
Guh bidin pendan, ji bo Kurdistan
Gelek tişt êdî bûne kilasîk
Zû bibin hosta, bibin mekanik
Her pêşva diçe zanîn û teknîk
Ji xwe bîhrnekin ji bo Kurdistan
Rast e, pirr hene, kedxwar, emperyal
Li ser pirê da, hirçê bikin xal
Derbas bin dûra, bibin Rustem ZAL
Bi hiş kar bikin, ji bo Kurdistan
Tahran û Baxdat, Şam û Anqara
Bo pirsa Kurdî kar dikin hevra
Li hember wana dost divêt me ra
Hebin, ji bona pirsa Kurdistan
Amêrka, Înglîz, li tev Almanya
Fransa Swêd, Norweç, Îtalya
Şert nîn e em wan bikin dijê xwe
Bo Azadîya, Kurd û Kurdistan
Holanda Ûriz, Çîn û Japonya
Ew bi hevra ne, wek çem û derya
Digel evana, Yewnan, Îspanya
Nas bikin vana ji bo Kurdistan
Ew ku nebêjin “Gelê Kurd heye”
Her vala diçe xwîna min we ye
Bawer bin bira, rastî wisa ye
Ji bona gelê Kurd û Kurdistan
Em bibên, nebên ew pirr gewrene
Li pêş pirsa me derd û bela ne
Şûr di dest wan da, dikin ferman e
Ji bo cîhan û ji bo Kurdistan
Şûrê destê wan, bombe, Atom in
Çekên kîmyewî, firrok, fantom in
Ji bo mafên xwe ew dîn û bom in
Evî’j bîhrnekin ji bo Kurdistan
Îro dem dema şûr mertal nîn e
Ku bavên Atom, namîne jîn e
Mêr û lehengî, tilî, pêçîne
Vana bizanin, ji bo Kurdistan
Rastîyên ber çav, ên îro ev in
Emperyal mezin, wek hût û dêv in
Em qet nikarin dij wan derkevin
Wan ra şer bikin ji bo Kurdistan
Divê em îro, dijê Rojava
Qet dernekevin, qenc nîn e hewa
Ku wisa nebe, kar naçe rêva
Kar karê pirsa Kurd û Kurdistan
Divê em’j wan ra bibin heval, dost
Ku felat bikin, laş û çerm û post
Welat şên û geş be, delx dirêj bost bost
Bibin ser erda Kurd û Kurdistan
Bawer im her tişt, ew safî bikin
Tixûban nû ve ew pêdan bikin
Pirsa Rojhilat, çareser bikin
Li tev Fîlîstîn, Kurd û Kurdistan
Lewra mafê wan di vê da heye
Bo nift pirsa Kurd, ew ne cuda ye
Rewş li ber çavan, wisa xuyaye
Ji bo Rojhilat, ji bo Kurdistan
Ji bo vê divê, em bibin rêzan
Nebin bê hiş, ker, em nebin nezan
Ku dijmin tev da me nekin xizan
Li ser wê erda Kurd û Kurdistan
Bi dest maçkirin lêv qilêr nabin
Bibin xudan hiş, bes e şîyarbin
Dereng nemînin di cîh da rabin
Vî karî bikin ji bo Kurdistan
Ez zaf hez dikim Marks û Marksîzim
Ew bo Kurd nabe, we ra bibêjim
Ji bo vê rojê, sibe nabêjim
Ev rejîm ji bo, Kurd û Kurditan
Divê vê rewşê, hûn qenc berçav kin
Kî ye gelê Kurd, vî gelî naskin
Bo şert û şûrtan tiştan daxwaz kin
Ku şabe gelê Kurd û Kurdistan
Ez pêşverû me, çap û Marksîst im
Min Marks xwendîye, pîçek têgîşt im
Ji bo gelê xwe dilsoz, dirist im
Ew gelê minê zarên Kurdistan
Çî ye ew navê Proleterya?
Nizane Hes, Mem, Zîn, Xatûn, Derya
Qet kes naxwaze, zilm, dîktatorya
Him hemû cîhan, him jî Kurdistan
Li milê dî ez, werim ser ziman
Ew çi tevger e, çî ye ew raman?
Rexneyê we dikim, we ra dibêjim
Hukin zimanê dayka Kurdistan
Hûn di nav xwe da zimên kar naynin
Ziman girîng e evî bîhrbînin
Di vî alî da paşva neminin
Ji bo xwatirê dayka Kurdistan
Civînên we da ziman Tirkîye
Divê pirs bikim, lo sedem çî ye?
Ev xûy ji we ra, şerm e, fedîye
Şerm bikin pîçek ji bo Kurdistan
Nav we da çira ew gel û gît e?
Nizam di dilê we da çi nêt e
Warê zimên da nakin xîret e
Ji bo zimanê dayka Kurdistan
Hûn dibên ziman pirr girîng nîn e
Bawer bin hîmê vî hişî tune
Gelên bê ziman wek jinên bî ne
Lê bê mêr nîn e, dayka Kurdistan
Şertên netewî, yek jî ziman e
Ew pirr girîng e, barê giran e
Şîretên min jî, bo xuşk birane
Bira û xuşkê minên Kurdistan
Zimanê Kurdî pirr dewlemend e
Derya Okyanûs, bedew, çeleng e
Wekî gul sosin, bi reng û reng e
Dixemilîne axa Kurdistan
Zimanê Tirkan, zimankî pînc e
Hûn wî kar tînin, ev jî ne qenc e
Ma ew ji we ra, sawar, pirinc e?
Ku hûn têr bixwin, li wir Kurdistan
Wêşanên we jî hemû Tirkî ne
Ma em Kurd Tirk in, Moxol in, çi ne?
Karê mirovan neynik, hêlî ne
Tê da qayt xwe kin, ji bo Kurdistan
Min jor da qala Baxdat û Şam kir
Tahran, Anqara, anî berçav kir
Şaşîyên we got, li we şîret kir
Ji bona doza Kurd û Kurdistan
Li vir vegerim ser rewşa dijmin
Wan bi şûr dax kir, dil, kezeba min
Çavên xwe vekin, guh bidin ser min
Ji bo xwatirê dayka Kurdistan
Ji xwe bîhrnekin bi çekên dijmin
Qet felat nabe warê we û min
Diwayên pûç ra, kes nabê “Amîn”
Bibin xudan hiş, ji bo Kurdistan
Çucar nabe dost, ew Hafiz Esat
Ew Ehrîman e, bêbext û fesat
Ji wî nexwazin îrfan û îrşat
Ji bona doza Kurd û Kurdistan
Ew jî dijmin e, Kurd ra nabe dost
Çermê berazan, nabin meşk û post
Ma kê dîtîye gunî bûye bost?
Li ser wê axa Kurd û Kurdistan
Gelîya Beka Kurdistan nîn e
Ew axa Ereb, bêbext dijmin e
Bes e nasbikin dostên Kurd kî ne
Ji bo xwatirê dayka Kurdistan
Ser axa dijmin, we kon danîne
Lo ev çi vac e, ev çi zanîn e?
Divê hûn naskin, sê dijmin kî ne
Ji bona pirsa Kurd û Kurdistan
We hefsar daye dest Esad, Saddam
Nebêjin dost in, bi eslên Adam
Ew ne dost yar ın, nebêjin “Balam”
Ew in dijminê Kurd û Kurdistan
Ne Hafiz, Saddam, ne Refsancanî
Nabin dostên Kurd, cîhan dizanî
Gola mar, beqan, nabe çem, kanî
Ji xwe bîhrnekin, ji bo Kurdistan
Vêca dagerim, ez ser meşên we
Min qet fam nekir, ew tevgerên we
Bo Kurd xweş nîn e, ew deng sewtên we
Ew deng ne xweş in, ji bo Kurdistan
Meşên we meşên Kurdan neçûne
Hûn bûne wek Tirk, li Tirkan çûne
Wek Tirk diqîrin, wekî wan bûne
Pîçek fedî kin, ji bo Kurdistan
Di meşên we da, stêr, ala sor
Tev resmê Avdo, radikin hûn jor
Şîyarên we jî, “Vûr Gerîlla vûr”
Ev hevok şerm e, ji bo Kurdistan?
Çî yê Gerîlla? em Pêşmerge ne
Li Xwedê şikir navên me hene
Ji bo wan navan, me pirr can dane
Li ser wê axa, Kurd û Kurdistan
We ra dibêjim Avdo nekin pût
Ji bo wî gelê, birçî, tazî, rût
Ocalan nekin, Mistê Kor, Nemrût
Bawer bin şerm e, ji bo Kurdistan
Bînin ber çavan peykerên Lenîn
Di her cîyan da, yek jî Stalîn
Gelê Rûs şikand, li erdê danîn
Evî’j bîhrnekin, ji bo Kurdistan
Rûnin bi hev ra, rewşê mêzekin
Dost û dijminan, ji hev cuda kin
Bes e şaşîyan, dubare nekin
Ji bo tevgera Kurd û Kurdistan
Dostê kes, gelan, tûj diaxifin
Ji ber ku dost in, zana Arîf in
Hûn wekî min Kurd, hêja û heyf in
Ji bona doza Kurd û Kurdistan
Ez wek birakî, we rexne dikim
Şaşîyan tînim, ez berçav dikim
Li we him şîret, him tika dikim
Bes e xeserê, nedin Kurdistan
Riza Çolpan im, we ra bibêjim
Hûn tev da şaş in, ez wer nabêjim
Dil xwast ji we ra, van tiştan bejim
Ji bona pirsa Kurd û Kurdistan.
17-11-1993, Sydney
