Besra Xanim, bi sere xwe bû. Li ber pencerê wê çong dabû erdê û rûniştibû. Di wê gavê da jî ji xwe dûr û dûr bibû. Dûr bibû, ji ber ku bi nişka va Ferzende Beg hatibû bîra wê. Zivistan û li... Read more
Dema wan dest bi xwarinê kir, got: “Li we halal û xweş be.” Di pey ra jî vegeriya xwesîka xwe û dît, hê ew li hewa û li ber sifrê cîh negirtiye. Got: “Dayê! Îca çima tu hê li ser piyan î. Mê... Read more
Asya Xanim, ji êla Sîpkan û qîza Hecî Ûsiv Paşayê Sîpkî bû. Jineke bedew û li ser rindiya wê jî peyv nebû te bikra. Heta bêjî rêzdar, maqûl û bi graniya xwe bû. Helbet, dema ku jina çê dayîk... Read more
Hevalê min ê hêja Welî Sebrî, Roman a xwe ya bi navê Yar û Mirad’ê ji min ra şandibû. Demek berê min ji bo xwendevanê Navkurd’ê beşa Xalid Beg weşandibû, nuha jî dest weşandina beşa Silêmanê... Read more
Qey min berê xwe neda ewliyan û lava nekir. Îca min loqme neda. Min hawar û gazî nekir, Heqo. Tu dizanî û tu bibêje îca min ji van lîlikan hêstir nebarand û nerjand. Di rêka te da min hem be... Read more
Hêsîrî bû, berxo. Hêsîriya dinyayê li me barîbû û heke tu rabî heft roj û heft şevan qalê bikî jî dîsa tu nikarî bînî zimên û safî bikî. Ji ber şûrê Romiyan rev û xilasî nebû û yê mir, mir û... Read more
Ger ku tu bibî kelemê çavên neyaran îca neyar li te nade. Helbet, li te dide. Ew, ji merivan merivekî zana, aqilmend, xweyî daw û doz û bibiryar û rastgo bû. Li wî dan, dayîk bi gorî; li wî…... Read more
Mîrêm tu rabe sere xwe hilde Serê me Kurdan bi te bilinde Ne wexta te bû, tu çûbû gorê Te Kurd hiştin ber vê zilm û zorê Piştî xwendina vê çarînê dîsa vegeriya axaftina xwe. Got: “Weyy, la l... Read more
Pîrika Muhbê, nezanî çi bibêje. Xwe bi xwe got: “Himmm…Dêmeg, Xalid…!?” Got û di pey ra jî serê xwe kir ber xwe û xwe bi xwe fikirî, lê…? Na, wê dernexistibû û nedizanî kîjan Xalid e. Bi nav... Read more
Mala Xeloyê kalik ava be. Ji mala wan ra jî meriv digot qey mala xanedanan e. Xeloyê kalik û xanedanî…? Na, camêr ne xanedan bû, lê dilê wî dewlemend û derê mala wî jî ji her kesî ra vekirî... Read more
