Silêmanê Ehmed û Asya Xanimê bi hev ra kir kalîn û pevre jî gotin: “Tew tew tewww…! Weyyy tu her hebî, bavo û bira. Weyyy, min bi qurbana wî dengî. Ew dengê te her û her li hûzbara vê... Read more
Di rewşa xwe da ka îca ji wan kî nebû ku him xemgîn û him jî ji xwe dûr nebe. Her çi qasî di xem û xiyalên Ferzende da Besra ji xwe dûr bibe, bi hewqasî jî xwesî ji xwe dûrû di bîranînên zar... Read more
‘…Taseke ji ava zelal nadim bi Hewzê Kewserê Levhatina Qesra Şêrîn, jê nabînim tu meferê Piştî roja me bû tarî mirin xweş e ji emberê…’ ... Read more
Besra Xanim, bi sere xwe bû. Li ber pencerê wê çong dabû erdê û rûniştibû. Di wê gavê da jî ji xwe dûr û dûr bibû. Dûr bibû, ji ber ku bi nişka va Ferzende Beg hatibû bîra wê. Zivistan û li... Read more
Dema wan dest bi xwarinê kir, got: “Li we halal û xweş be.” Di pey ra jî vegeriya xwesîka xwe û dît, hê ew li hewa û li ber sifrê cîh negirtiye. Got: “Dayê! Îca çima tu hê li ser piyan î. Mê... Read more
Asya Xanim, ji êla Sîpkan û qîza Hecî Ûsiv Paşayê Sîpkî bû. Jineke bedew û li ser rindiya wê jî peyv nebû te bikra. Heta bêjî rêzdar, maqûl û bi graniya xwe bû. Helbet, dema ku jina çê dayîk... Read more
Hevalê min ê hêja Welî Sebrî, Roman a xwe ya bi navê Yar û Mirad’ê ji min ra şandibû. Demek berê min ji bo xwendevanê Navkurd’ê beşa Xalid Beg weşandibû, nuha jî dest weşandina beşa Silêmanê... Read more
Qey min berê xwe neda ewliyan û lava nekir. Îca min loqme neda. Min hawar û gazî nekir, Heqo. Tu dizanî û tu bibêje îca min ji van lîlikan hêstir nebarand û nerjand. Di rêka te da min hem be... Read more
Hêsîrî bû, berxo. Hêsîriya dinyayê li me barîbû û heke tu rabî heft roj û heft şevan qalê bikî jî dîsa tu nikarî bînî zimên û safî bikî. Ji ber şûrê Romiyan rev û xilasî nebû û yê mir, mir û... Read more
Ger ku tu bibî kelemê çavên neyaran îca neyar li te nade. Helbet, li te dide. Ew, ji merivan merivekî zana, aqilmend, xweyî daw û doz û bibiryar û rastgo bû. Li wî dan, dayîk bi gorî; li wî…... Read more
