Silêmanê Ehmed, serokeşîrê êla xwe û ji malbata Emer bû. Ew bi biryara xwe û xortê delal Balî jî, êdî rêwiyek ji rêwiyên rê û dirban bû. Bi coş û kelecan berê xwe da mal û çû ba dayîka xwe.... Read more
Ka mîrek û xan û xwedan Ka çadir û konê vedan Zozanê Qardox û Medan Ka padîşahê Serhedan Ehmedê Xanî Li tenîşta qonaxê tewle û di tewlê da jî du cot ga, sê... Read more
Li welat tawanbarî û zilm û zordarî hebû. Zarîn bi dilê axê ketibû. Nîrê neyariyê nîrekî giran e û ne tê kişandin, bikişînî û nê jî tê qebûl kirin qebûl bikî. Afat û xezeba Xwedê bû bi ser K... Read more
Ne tenê Silêman Beg, lê xanima wî jî gotina xwe kir. Got: “Bavê mino, bi te xêr e. Tu bawer bike ez jî wek apê te difikirim. Mal mala te ye û tu jî ne mirovekî xerîbî. Mayîna te ji me ra cih... Read more
Silêmanê Ehmed û Asya Xanimê bi hev ra kir kalîn û pevre jî gotin: “Tew tew tewww…! Weyyy tu her hebî, bavo û bira. Weyyy, min bi qurbana wî dengî. Ew dengê te her û her li hûzbara vê... Read more
Di rewşa xwe da ka îca ji wan kî nebû ku him xemgîn û him jî ji xwe dûr nebe. Her çi qasî di xem û xiyalên Ferzende da Besra ji xwe dûr bibe, bi hewqasî jî xwesî ji xwe dûrû di bîranînên zar... Read more
‘…Taseke ji ava zelal nadim bi Hewzê Kewserê Levhatina Qesra Şêrîn, jê nabînim tu meferê Piştî roja me bû tarî mirin xweş e ji emberê…’ ... Read more
Besra Xanim, bi sere xwe bû. Li ber pencerê wê çong dabû erdê û rûniştibû. Di wê gavê da jî ji xwe dûr û dûr bibû. Dûr bibû, ji ber ku bi nişka va Ferzende Beg hatibû bîra wê. Zivistan û li... Read more
Dema wan dest bi xwarinê kir, got: “Li we halal û xweş be.” Di pey ra jî vegeriya xwesîka xwe û dît, hê ew li hewa û li ber sifrê cîh negirtiye. Got: “Dayê! Îca çima tu hê li ser piyan î. Mê... Read more
Asya Xanim, ji êla Sîpkan û qîza Hecî Ûsiv Paşayê Sîpkî bû. Jineke bedew û li ser rindiya wê jî peyv nebû te bikra. Heta bêjî rêzdar, maqûl û bi graniya xwe bû. Helbet, dema ku jina çê dayîk... Read more
