Ji bo çareserkirina pirsa Kurd gelo bervêder kî ye û şert û mercên wî çi ne!
Kingê ku ez li gotinên sîyasetmedar û rewşenbîrên Kurd dinêrim, xwe jixwe ra dibêjim, gelo em li Ak Partîyê û dewleta Tirk neheqîyê dikin.
Ji bo çareserîya pirsa Kurd hata çend sal berê ti stratejîyeke dewleta Tirk û berpirsên wî tunebûn. Wan vê meselê bi şerê çekdarîya PKKê va girêdidan û hemû sîyaseta xwe jî gor vê yekê bi kar dianîn.
Cara yekemîn e, ku hukumeta AKPê dixwaze bi berpirsîyarên kurdan ra danûstandinê bike, lê tu kes li hemberî wan dernakeve û rûnanê.
Wek îro eşkere neba jî, nîyeta rêvebirên dewletê BDP bû , lê mixabin berî herkesî berpirsên BDPe xwe şûnda kişandin û gotin; „bervêderê we ne em in, Îmralî ya jî Qendîlê“.
Sedem vê yekê hinek berpirsên dewletê li alîkî bi Îmralîyê, li alîkî jî bi Qendîlê ra rûniştin û dest bi danûstandinê kirin. Qasî ku em dizanîn, di gelek xalan da jî lihev hatin.
Loma Serokê PKKê ji Îmralîyê mizgînîya lihevhatînê jî da, lê mixabin Qendîlê bi êrişa Sîlwanê va, berê mizgînîya Serokê xwe yê Îmralîyê pûç derxist, pişt ra jî dawîya li danûstandinê anî.
Sedem vê yekê hukumeta AKPê jî bi mehan bê deng ma û di vî warî da ti gavek ne avêt.
Lê îro hukumeta AKPê bi stratejîyeke nû va careke din dîsa dixwaze ku li alîki li dijî PKKê şer, li alîyê din jî bi berpirsên Kurd yên legal, bi taybetî jî bi BDPê ra kom be û dest bi danûstandinê bike.
Di vê stratejîyê da çiqwas qala şerê diji PKKê were kirin jî, gor raya min di bingeha wê da, ji şer zêdetir dîyalog cîh digre.
Dewlet jî, hukumeta AKPê jî dizane ku BDP di sîya PKKê sîyasetê dike û beyî nerazîbuna PKKê, ti gavek jî navêje.
Herwiha ew dizanin, ku BDP wek xwe bervêder nîşan bide û ji bo vê yekê jî ji PKKê icazetê bigre, ew jî tê vê wateyê ku PKK dest ji çekan nekşîne jî, dê hata encama danûstandinê agirbestê îlan bike.
Dema ku PKKê agirbest îlan kir, wê demê jî pêwîstîya şerê li dijî PKKê, ku di stratejîya dewletê da cîh digre, namîne.
Lê nîyeta PKKê, ji çareserkirina pirsa Kurd zêdetir tişteke din be, PKK ne icazetê dide BDPê, ne jî BDP ji bo vê yekê xwe bervêder nîşan dide.
Ev jî tê wateyê ku bê bervêder jî ne danûstandin dest pê dike, ne jî ev pirs çareser dibe…
Hinek rewşenbîr û sîyasetmedarên Kurd dibêjin ne pêwîst e, ku ji bo çareserîyê dervêderek hebe, hukumet dikare bi gelê Kurd ra jî rûnê û gav bavê je.
Ji wan rewşenbîr û sîyasetmedaran yek jî Kemal Burkay e…
Rojek berê Kemal Burkay, Serhat Dicle, Muhsîn Kizilkaya û Mazhar Bagli, di TRT-6ê da li ser vê mijarê gengeşi dikirin.
Demeke dûr û dirêj bû min li Burkay guhdarî nekiribû. Qasî ku min ji gotinên wî fahm kir, niyeta Burkay ew e ku ne tenê BDP, bila ji dservêderan yek jî Hak-Par be.
Lê Burkay rasterast qala Hak-Parê nekir û bi kurtî wiha got; „heger dewlet bixwaze ne hewceye ku bi partî û dezgehek ra vê mesele muzakere bike, ew dikare rasterast bi gelê Kurd re rûnê û pirsgirekê çareser bike“.
Mixabin Burkay û kesên wek wî difikirin, tişta ku li wan xweş neye, li ber berçav raxistî be jî qala wê nakin.
Vê pirsê li xwe û li kesên derdora xwe nakîn, ku elê Kurd çi dixwaze û îro li pê kê diçe?
Lê rastîyeke û li ber çavan e…
Îro Kurd ji % 99 li pê PKKê û AKPê diçin.
Daxwazên kurdên AKPyî û PKKyî jî ji daxwazên partîyên wan cudatir nînin.
Ji bilî wan ji % 1 dimîne, ku daxwazên wan jî çi dibe bila bibe, ne li ba AKPe ne jî li ba PKKê xwedî girîngîyek nîne.
Lê herkes jî dizane, ku çareserîya pirsgirekê bi danûstandinê be, ew jî bê bervêder nabe.
Şert û mercên bervêderîyê jî li her derê û di her demê da yek e.
Çiqas nîvê kurdan li pê AKPê biçin jî ne AKP partîyeke ji partîyên kurdan e, ne jî di vî warî da bervêderê dewlete ye, lewra îro AKP dewlet bi xwe ye.
Tenê BDP dimîne…
Gor nêrîna min BDP her çigas di bin bandora PKKê da be jî, di nav gelê Kurd da temsîlîyeta wê ji PKKê jî zêdetir e. Îro PKK bi navê xwe têkilî hilbijartinê bibe, ti car qasî BDPê dengan wernagre. Lewra gelek Kurd he ne, ku dijberî PKKê bin jî, alternatifeke gor dilê wan nîne. Loma dema ku diçin ber sandoqa hilbijartinê, bêdil bin jî, dengên xwe didin BDPê.
Sedem vê yekê ye ku baş ya jî xirab, BDP, îro piranîya kurdan temsil dike û ji bo çareserîya pirsa Kurd li hember dewletê jî bervêdereke meşrû ye…
Kêmasîyên BDPê pir in, lê ya ku ji BDPê ra pêwîst e, ew jî hinek cesaret e.
Stratejîya ku îro dewlet bi kar tîne, tirsa BDPê zêde, cesareta wê jî kêm dike…
Rewşenbîr û sîyasetmedarên kurdên ku îro dijbertîya PKKê dikin, xûya ye ne dikarin alternatifeke nû amade bikin, ne ji dewlet wan bervêder dibîne û qebûl dike.
Lê disa jî ew dikarin rolekî dîrokî bilîzin.
Ger ku ew jî bi stratejîyeke nû BDPê wek bervêder nîşan bidin û ji wê ra aqilbendîyê bikin, dikarin tirsa BDPê kêm, cesareta wê jî zêde bikin…
Li hember stratejîyeke wusa ne dewlet ne jî PKK dikare raste rast derbikeve.
Di vê mijarê da stratejîya Mesud Barzanî jî ev e…
Lewra, ji bo çareserîyê rêyeke din jî xûya nake!..
31.03.2012
ikramoguz@navkurd.eu ş