Ji bo serkeftinê çi lazim e?

Piştî biryara Meclisa Tirk, neyartîya li dijî Kurdan carek din derket pêş. Ne ku tenê leşker û nijadperestên Tirk, ji çepên wan heta olperest û liberalên wan, bi zimanek nijadperestî îro jî Gelê Kurd tehdît dikin.

Qef û gefên wan ne tenê ji bo kirin û kiryarên PKK’ê ye.
Ji bo wan hemû Kurd neyar in, ha Kurdên Bakû ha jî Kurdên Başûr.
Ferq nake.
Kurd, Kurd e..
Nav û nişanên wan çi dibin, bila bibin…
Li kî derê dijîn bila bijîn..
Li ba wan hemû dabeşker û neyar in…

Karker û gundîyên Tirk, di nav kuçe û kolanan da êrişî cînarên xwe yên Kurd dikin, mal û milkên wan talan dikin.

„Ronakbîr“ ên Tirk wek Ertuxrul Ozkok, bi feryad û fîgan dibêjin bila lêşker têkevin nav axa Kurdistana Başûr û bila ne tênê Qendîlê, „Bakurê Iraqê“ jî seranser bombe baran bikin û dersek mezin bidin Barzanî û rêvebirên Başûr.

Hunermendên Tirk, yên wek Lewend Kircayê simêlboq jî ji Ertuxrul şûnda namînin. Ew jî derdikevin meydanê û bi eşkere dibêjin „emê jî çek û rextan bigrin û li dijî Kurdan şer bikin.“

Gotinên siyasetwan û leşkerên Tirk jî ne hewceye mirov bîne ziman.
Ji destên wan were, ew koka kurdan ji binî va diqelînin…

Dema ku ez li Tirkan dinêrim, ji xwe ji xwe ra dibêjim, „gelo, ew bi van gotin û kirinên xwe va çiqwas di nav xeletîyê da bin, em jî bi daxwazîya biratîyek yek alî û bê rûmet neheqîyê li xwe nakin?“

Kingê ku Tirk dibin yek û bi yek devkî li dijî Kurdan derdikevin, ji sîyasetvan û ronakbîrên Kurdan kî deng bide, ew jî gor dil û daxwazê xwe, ji yekbûnîya neyartîya wan ra bahaneyan dibîne û li ser nîyêtên wan ên qirêj va, tasek av vala dike û wan pîr û pakij dike…

Weke minak, dîndarên Kurd dibêjin; „Erdoxan û şureka wî neyartîyê li Kurdan nakin, lê belê mecburin wek dewleta binerd biaxifin.. Ji ber ku hê dizgîna dewletê nexistine nav destê xwe.“

Çepên Kurd dibêjin; „mabesta karker û gundîyên Tirk, neyartîya gelê Kurd nîne, lê belê ew jî ji talî dewletê va hatine xapandin û sedem vê xapandinê gor sîyaseta dewletê tevdigerin.“

Liberal û Karmendên Kurd jî ji wan şûnda namînin. Ew jî ba li kîjan alî da gurr were, rûyê xwe diguherînin wî alî…

Dijwartîya di navbera van xalên Kurdan da jî ji vê yekê tê…

Tirk bi Kurdan ra neyartîyê dikin û hemû Kurdan xaîn û xulam bi nav dikin.

Kurd jî radibin û rûdinên ji bo neheqîyên „mutefîqên“ xwe yên Tirk fetwayê dertînîn…

Ji ber vê yekê ye ku gotin û kirinên Tirkan çiqwas qirêj bibînim, bi awyekî wan jî fêm dikim.

Ew di pirsgirekên xwe yên netewî da dibin yek û ji bo menfaatên dewleta xwe çi ji destên wan were, ew, wî dikin, bi hovîti an jî bi mirovatî!..