Roja Aştîyê ya Cîhanê…
Ger ku mirov li Kurd û Tirkan binêre ew roj 1ê Îlonê, li Miletên Yekbûyî jî binêre, 21ê Îlonê ye.
Loma Kurd û Tirk roja 1ê Îlonê, MY jî roja 21ê Îlonê pîroz dikin.
Nê Miletên Yekbûyî ji bo dinyayeke bê şer û bê xwîn dixebite, ne jî Kurd û Tirk bi dil û can aşitîyê dixwazin.
Qasî ku tê bîra min, kîngê meha Tebaxê diqedîya û meha Îlonê dest pê dikir li gelek deverên dinyayê çalakî dihatin lidarxistin.
Bi taybetî karker û xebatkar roja 1ê Îlonê derdiketin kûçe û kolanên bajaran û bi alên rengareng dimeşîyan… Ji bo dinyayeke bê şer û bê xwîn diqêrîyan û bi sloganan daxwazên xwe danîn ziman.
Piştî hilweşandina Sovyetê ev çalakî jî sal bi sal kêm bûn, roja 1ê Îlonê jî hêdî hêdî hate jibîrkirin.
Ji ber ku piştî Şerê Cîhanê yê duyemîn ev roj ji alî dewletên sosyalîst va û wek roja Aşitîyê ya Cîhanê hate îlankirin. Ev roj berê li welatên sosyalîst, dû ra jî ji alî hêz û partîyên çep li welatên din hate pîrozkirin.
Ji salên 90î vir da li rû dinyayê ne welateke sosyalîst, ne jî hêz û partîyên di rêça wan da diçûn man…
Ew welatên ku bi salan xwe sosyalîst bi nav dikrin, di rojekî da guherîn û navên nû li xwe kirin. Pişt ra jî ne aşitî, ne jî wekhevî û mirovatî hate bîra wan. Ew jî wek welatên kapîtalîst li pê berjewendîyên xwe ketine, ku piranîya wan welatan jî îro ji alî dîktatoran va tên birêvebirin. Loma ew jî ne li aşitîyê xwedî derdikevîn ne jî ew roja ku ji bo aşitîyê îlankirine tê bîra wan…
Roja Aşitîyê jî wek hemû rojên din tenê ji çepgirên Kurd û Tirkan ra mîrat ma ye…
Xêncî wan ne kes vê rojê tîne bîra xwe, ne jî li welateke din tê pîrozkirin.
Bi rastî ew jî ji mîratên bav û kalên xwe zêdetir, li wê mîratê ku ji sosyalîzmê maye, xwedî derdikevin û li ser serê xwe digerînin.
Wek salên berê Kurd û Tirkên çepgir îro jî derdikevin kûçe û kolanan, ji bo aşitî û wekhevîyê dimeşin…
Lêbelê ji hest û helwesta aşitîyê dûr û bi sloganên şer û şervantîyê vê rojê pîroz dikin…
Kurd li alîkî aşitîyê dixwazin, li alîyê din jî pesnê şer û şervantîya xwe didin.
Çepên Tirk jî salê da rojek be jî, dinyayeke bê şer û bê xwîn dixwazin, lê 365 rojan jî li kûderê diktatorek û xwinmijek hebe li wî xwedî derdikevin û piştgirîya wî dikin…
Sedem wê yekê ye, ku ez bi xwe ne ji şervantîya Kurd û Tirkan ne jî ji aştîxwazîya wan tiştekî fahm dikim.
Aştîxwazîya wan jî wek ya Milletên Yekbûyî ye.
Miletê Yekbuyî jî ji sala 2001î vir da roja 21ê Îlonê wek Roja Aşitîyê ya Cîhanê pîroz dike.
Mixabin hemû rojên din jî li kûderê ya jî di navbera kî ûkê da şer derkeve, li devê 5 dewletên mezin dinihêre û ew çi bîbêjin, ew jî gor gotinên wan kar dike…
Hata ku Kurd û Tirk bi sloganên şervantîyê bimeşin, Miletên Yekbûyî jî li devê 5 dewletên mezin binihêre, ne şer diqede ne jî aşitî tê vê dinyayê!..
01.09.2013
ikramoguz@navkurd.eu